ကြ်န္ေတာ့္ကို သူငယ္ခ်င္း ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ က ေဆာင္းတြင္းမွာ ေကြးဖို႔ tag ထားတာ ၾကာလွပါၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္ အခုမွပဲ ေရးႏိုင္ေတာ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ဒီလိုပဲ tag ခံရရင္ ေရးတာၾကတယ္။ အခု tag ထားတာလည္း အရင္ စက္တင္ဘာလ ကတည္းက tag ထားတာ အခုမွ ေရးႏုိင္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္က ရာသီဥတုေတြထဲမွာ ေဆာင္းကို အၾကိဳက္ဆံုးပဲဗ်။ ေအးတာၾကိဳက္တာကိုး။ ကြ်န္ေတာ္အရင္ ငယ္ငယ္တုန္းက ေနခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေလးဆို ေဆာင္းဆို တကယ္ေအးတာဗ်။ ၿမိဳ႕က ရွမ္းေတာင္တန္းေတြရဲ႕ အေၿခမွာရွိတာကိုး။ ေဆာင္းဆို ေရွ့က ဆယ္ေပ ဆယ့္ငါးေပေလာက္ အထိပဲၿမင္ရတယ္။ ေနက ၁၁ နာရီေလာက္မွ ၿမင္ရတာ။ အဲဒီ အခ်ိန္အၿပင္ထြက္ၿပီး ေအးေနတဲ့အခ်ိန္ မုန္႔ဟင္းခါးလို မုန္႔ပူပူေတြစားရတာ တကယ္ အရသာရွိတာ။ ညဘက္ဆို ၇ နာရီေလာက္ဆို ၿမိဳ႕လမ္းေပၚမွာ လူရွင္းေနၿပီ။ အဲဒီ အခ်ိန္ဆို အိမ္နားက လူပ်ိဳ အကိုၾကီးေတြက မိန္းကေလး အေဆာင္ေတြဘက္ ဂစ္တာသြားတီးၾကတယ္။ တခါတေလ ကြ်န္ေတာ္ လိုက္သြားတယ္။ ပညာယူဖို႔ေလ။ =) မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ သူတု႔ိွဆီက ဂစ္တာတီးတဲ့ ပညာလိုခ်င္လို႔ပါ။ တခါတေလေတာ့ ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြနဲ႔ အိမ္ၿပန္ၾကၿပီး အိမ္ကို အလံုပိတ္ ေစာင္ေလးေတြၿခံဳၿပီး ပူပူေႏြးေႏြးၿပဳတ္ထားတဲ့ ေၿပာင္းဖူးၿပဳတ္စားရင္း တီဗီၾကည့္ ၾကတယ္။

ေဆာင္းဆိုရင္ အမွတ္တရ ၿဖစ္တာေလး ေၿပာရဦးမယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ပထမႏွစ္က ေဆာင္း၀င္ခါစ အခ်ိန္ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္က အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ၿမိဳ႕မွာ အင္တာနက္မရွိေတာ့ ရွိတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာ ဂိမ္းကိုပဲ အေသအလဲ ေဆာ့တာ။ ကြန္ပ်ဴတာ ဂိမ္းဆိုင္ကလည္း တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာမွ တစ္ဆိုင္တည္းရွိတာ။ ရွိတာကလည္း ၈ လံုးပဲရွိတာ။ အၿခား PS2 ဂိမ္းဆိုင္ေတြေတာ့ အမ်ားၾကီးရွိေပမယ့္။ ၿမိဳ႕မွာ ကြန္ပ်ဴတာ တတ္တဲ့သူကနည္းေတာ့ ဆိုင္က ၁ ဆုိင္ပဲရွိတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာဂိမ္း ႏွိပ္တတ္တဲ့သူက တစ္ၿမိဳ႕ လံုးမွာ ၁၀ ေယာက္ မၿပည့္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ရယ္ ကြ်န္ေတာ့္ ေဘာ္ဒါ တစ္ေယာက္ရယ္က ညေနဆို ဂိမ္းႏွိပ္ေနၾက။ အဲဒီ ေဘာ္ဒါကလည္း ကြန္ပ်ဴတာဂိမ္း စြဲသြားေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ပဲ ေသြးေဆာင္ ၿဖားေယာင္းၿပီး သင္ေပးလိုက္တာေလ။ သူူရယ္ အၿခား အသက္ခပ္ၾကီးၾကီးဘဲ ၃ ေယာက္ေလာက္နဲ႔က ကြ်န္ေတာ္တို႔ ညေနတိုင္း General တိုက္ ေနၾက။ ရွိတဲ့ သူေတြထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္က လူလည္က် အႏိုင္က်င့္ၿပီး ႏိုင္ေနၾကပဲ။


တေန႔ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရယ္ ေဘာ္ဒါရယ္ ညေန ကတည္းက အဲဒီမွာ တိုက္ေနၾကတာ ၿပန္မယ္လုပ္ေတာ့ ည ၉ နာရီေလာက္ ရွိေနၿပီ။ အၿပင္ထြက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္စိေတြက သိပ္မၾကည္ေတာ့ဘူး။ ၀ါးေနၿပီ ေရွ့ကို နည္းနည္းပဲ ၿမင္ရေတာ့တယ္။ ဟာ သြားပါၿပီေပါ့ မ်က္မွန္တပ္ရပါၿပီ။ ေသပါၿပီ။ ဂိမ္းေဆာ့မိတာ မွားၿပီလို႔ စိတ္ထဲမွာ ၀မ္းနည္းသြားတယ္။ စိတ္ထဲမွာ ၀မ္းနည္းၿပီး ငိုခ်င္လာတယ္။ အၿပန္ ေဘာ္ဒါက အိမ္ကို စက္ဘီးနဲ႔ လိုက္ပို႔ေပးတယ္။ လမ္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ စက္ဘီးေနာက္က ထိုင္လိုက္ရင္း ေဘာ္ဒါကို ကြ်န္ေတာ္ မ်က္စိ၀ါးသြားၿပီ ေရွ့ ဆယ္ေပေလာက္ပဲ ၿမင္ရေတာ့တဲ့ အေၾကာင္း ေၿပာၿပတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ေဘာ္ဒါက ေဟ့ ေကာင္ အဲဒါ မင္းတင္ၿဖစ္တာ မဟုတ္ဘူး အားလံုးၿဖစ္တာပဲဟ ႏွင္းက် ေနတယ္ေလကြာ လို႔ေၿပာမွပဲ ႏွင္းစက်တဲ့ေနမွန္း သိရေတာ့တယ္။ ဟား ဟား ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ တကယ္ မႈန္သြားၿပီ မွတ္လို႔ ခံစားေနတာ။ ေနာက္ေတာ့လည္း မထူးပါဘူး ဂိမ္းက ေန႔တိုင္း ဆက္ေဆာ့ၾကတာပါပဲ။ ေန႔တိုင္းတိုက္တုန္းပဲ ကြ်န္ေတာ္ပဲ ႏိုင္တုန္းပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ ရန္ကုန္ၿပန္ေတာ့ေတာင္ ေဘာ္ဒါက သြားမယ့္ေန႔မွာ လိုက္ပို႔ရင္း ေၿပာတယ္ ေဟ့ ေကာင္ မင္းၿပန္လာရင္ ငါမင္းကို အႏိုင္တိုက္မယ္ကြ တဲ့။ အၿမန္ ၿပန္လာခဲ့ကြာတဲ့။ အဲဒီကတည္းက ေဘာ္ဒါနဲ႔ ဂိမ္းမေဆာ့ရေသးတာ ဒီေန႔ အထိပဲ။ အခြင့္ၾကံဳရင္ေတာ့ ေဘာ္ဒါနဲ႔ ဂိမ္းၿပန္ ေဆာ့ခ်င္ပါေသးတယ္။ အဲဒီ အခါက်ရင္ ကြ်န္ေတာ္ မသိမသာေလး အရႈံုးေပးမယ္။

ေဆာင္းတြင္းဆိုရင္ ၿမိဳ႕ေလးမွာတုန္းက ညေန ေအးစၿပဳတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဦးေလးေတြ ၀မ္းကြဲ ညီေတြနဲ႔ ေတာင္ေပၚ တက္ၾကတယ္။ ည ေမွာင္ေတာ့မွ ၿပန္ဆင္းၾကတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ဆိုရင္ေတာ့ မနက္ ၄ နာရီေလာက္ထၿပီး ေဘာ္ဒါေတြ အိမ္လိုက္ႏႈိး ၿပီးရင္ သိမ္ၿဖဴလမ္းကေန ကန္ေတာ္ၾကီးပတ္လမ္းဘက္ လမ္းေလွ်ာက္ၾကတယ္။ လမ္းပဲေလွ်ာက္တာပါ မေၿပးပါဘူး။ ေဆာင္းတြင္းမွာ ခံစားလို႔ အေကာင္းဆံုးအရသာက မနက္ေစာေစာမွာလို ခလုတ္တိုက္တာမ်ိဳးပဲ။ ဒါေၾကာင့္ မေၿပးပါဘူး။ တခါတေလ လမ္းမွာ ေခြးေတြ ဘာေတြေတြ႔ရင္ ေဘာ္ဒါေတြ ေသြးပူ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ပါေစေတာ့ ဆိုတဲ့ ေစတနာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကပဲ အနစ္နာခံၿပီး ေခြးကို ခဲနဲ႔ေပါက္ၿပီး ေရွ့ွဆံုးက ေၿပးပါတယ္။ ေဒၚသိန္းတင္လမ္းနဲ႔ သိမ္ၿဖဴလမ္းမီးပိြဳင့္ ကေန အေရွ့ဆက္သြားရင္ ဆရာ၀င္မ်ား အသင္းရံုးနား အပင္ေတြအုပ္ဆိုင္းၿပီး ေမွာင္ေနေတာ့ ေဘာ္ဒါေတြကို ဒီ္လမ္းက သရဲဘယ္လိုေၿခာက္တဲ့ အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေၿပာၿပီး ေနာက္ေနၾက။ ေဘာ္ဒါေတြကလည္း ယံုေနၾကပဲ အဲဒီနားေရာက္တိုင္း လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ စပိတက္လာတာပဲ =) ။ ေနာက္ ကန္ေတာ္ၾကီး ပတ္လမ္းေရာက္ရင္ ကန္ေတာ္ၾကီးကို နဲနဲပတ္ေလွ်ာက္လိုက္ၿပီး ကန္ေတာ္ၾကီး ၀င္ေပါက္ေရွ့က ပန္းၿခံ အ၀ို္င္းေလးမွာ ထိုင္ၾကတယ္။ ေရႊတိဂံု ဘုရားၾကီးကို မနက္ေစာေစာ ဖူးၾကတယ္။

မနက္ ၅ ခြဲေလာက္ ေရာက္လာရင္ေတာ့ အဲဒီ ကန္ေတာ္ၾကီးပတ္လမ္းမွာ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့သူေတြ မ်ားလာၿပီ။ ကန္ေတာ္ၾကီး ဂိတ္လည္းဖြင့္ၿပီ။ တခ်ိဳ႕က ကန္ေတာ္ၾကီးထဲက သစ္သားတံတားေပၚမွာ ေလွ်ာက္ၾကတယ္။ တခါတေလ ေတာ့လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေဘာ္ဒါေတြ အဲဒီထဲ ၀င္ေၿပးပါတယ္။ အၿမဲေတာ့ မ၀င္ၿဖစ္ဘူး။ အဲဒီထဲက တံတားေတြက မနက္ေစာေစာမွာ ႏွင္းေငြ႔ ေတြ ရိုက္ၿပီး ေရေတြနဲ႔ ေခ်ာေနေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္လို႔ သိပ္မေကာင္းဘူး။ ေခ်ာ္မလဲေအာင္ မနည္းသြားရတာ။ အဆိုးဆံုးက ေယာဂ က်င့္တဲ့ အဘိုးၾကီးေတြ အဘြားၾကီးေတြ အုပ္စုပဲ ကန္ေတာ္ၾကီးထဲမွာ လူ တရာေလာက္ရွိမယ္။ ဘာေတြလုပ္မွန္း မသိဘူး။ ကုန္းကုန္းကြကြနဲ႔ ေနာက္ ဆိုးတာက သူတို႔ ဖြင့္ထားတဲ့ တရုတ္က ဘာတူရိယာ ေခၚလည္းမသိဘူး။ အဲဒီ အသံၾကီးပဲ ခံစားလို႔ကို မရဘူး။ ႏွဲ ကုိေတာင္ ခံစားလို႔ရတယ္ အဲဒါၾကီးက ဘာသံမွန္းကို မသိတာ။ စိတ္ပ်က္ဖို႔ အေကာင္းဆံုး တူရိယာသံၾကီးပဲ။ တကယ္ဆို အဘိုးၾကီးေတြ အဘြားၾကီးေတြ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ပါေလ့ ဂစ္တာသံေတြနဲ႔ Metallica ရဲ႕ Enter Sandman လို သီခ်င္းနဲ႔ ေခါင္း ၇မ္းၿပီး ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တာ ပိုေကာင္းမယ္။ ေနာက္ ႏိုင္ငံၿခား စေတ့ရႈိးကလို stage dive လိုမ်ိဳး တံတားေဘာင္ေပၚက ေက်ာ္ၿပီး ဒိုင္ဘင္ထိုးၾကတာ မဟုတ္ဘူး။

ဒီႏွစ္လည္း ဒီဇင္ဘာေလာက္မွာ မနက္ဘက္ ကန္ေတာ္ၾကီးမွာ လမ္းေလွ်ာက္ၿဖစ္မယ္ ထင္တယ္။ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ သူေတြေတာ့ ဆြဲေတာ့ မစိေလာက္ဘူး ထင္တာပဲ။ စာေမးပြဲကလည္း ရက္ေရႊ႕သြားတာ အခုထိ ဘယ္ေတာ့ ေၿဖရမယ္မွန္း မသိေသးဘူး။ စာေမးပြဲၿပီးမွပဲ လမ္းေလွ်ာက္ၿဖစ္မွာပါ။ တခ်ိဳ႕ေတြက ေဆာင္းတြင္းမွာ က်ိဳက္ထီးရိုး ဘုရားဖူး သြားၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ကိုယ္ေပ်ာ္ဖို႔ဟာကို ဘုရားဖူးဆိုတဲ့ အမည္တပ္ၿပီး မသြားေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ ၿပီးေတာ့ ေတာင္တက္ရမွာလို ပင္ပန္းတာၾကီး မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ေဘာ္ဒါ တခ်ဳိ႕က ေခ်ာင္းသာသြားဖို႔ စဥ္းစားေနၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ပိုက္ဆံအဆင္ေၿပရင္ လိုက္သြားမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အေမ သြားမယ္ဆုိရင္ အရင္ႏွစ္ကလိုပဲ ေရႊလီဘက္ သြားခ်င္တယ္။ အဲဒီက ၿမန္မာေငြ ၇ ေသာင္းေလာက္ပဲက်တဲ့ တရုတ္လုပ္ Fender ဒီဇိုင္း solid guitar တစ္လက္ေလာက္ ညီနဲ႔ အတူအိမ္မွာ တြဲတီးဖို႔ ၀ယ္ခ်င္တယ္။ ခရစ္စမတ္မွာ ေလွ်ာက္လည္မယ္။ နယူးရီးယားမွာ ေဟာ့ေပါ့ၿဖစ္ၿဖစ္ လုပ္စားခ်င္တယ္ ည ၁၂ နာရီမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီဖုန္းဆက္ၿပီး နယူးရိးယားလို႔ ေအာ္မယ္။ ဒီႏွစ္ေဆာင္းတြင္းကလည္း ေပ်ာ္စရာပဲ ၿဖစ္မွာပဲ။ ။

သူငယ္ခ်င္းအားလံုးေနာက္ ေဆာ့ေဖာ္ေဆာ့ဖက္ စိုးညီညီ အားလံုး အမွတ္တရပါ။

ဒီေဆာင္းတြင္းေအးေအးကို ဘယ့္သူ႔ ဆက္ေကြးခိုင္းရမလဲ။ tag သာ tag ရမွာ အားၾကရဲ႕ လား မသိဘူး။ ေအးတဲ့ ေဒသက သူေတြကို tag ရမယ္။